alle (21) gedicht(en) van
'Sebastiaan Stroosnijder'
(overige: zie archief ⇒)
| 1 2 3 [4] 5 |
| Thema = Onbeschrijfelijk mooi 2016-09-30 / Sebastiaan Stroosnijder Met de nadruk op terloops
vlieg ik zonder vleugels subjectief het tegenlicht tegemoet daar waar ik jou ontmoette verloor ik deels mijzelf maar met de handen op mijn rug gebonden schrijf ik met mijn mond polijst mijn omgeving met de kleuren van de grond donker van aard licht in wezen strek je uit maar raak mij niet aan ik bewonder jou van afstand het is niet anders maar ook niet hetzelfde Wellicht onbeschrijfelijk mooi © Sebastiaan Stroosnijder. |
| Thema = Bezinning 2015-10-13 / Sebastiaan Stroosnijder Bezinning
dat wat wij verlichting noemen
zijn slechts de momenten waarop we ontwaken het leven is een droom krankzinnig zijn haar beelden verlies jezelf er niet in want er is geen weg terug deze droom is getooid met onze diepste angsten die wij als wilde indianen liefde durven te noemen maar daar waar paarden in tanks kunnen veranderen papier gevouwen vliegtuigjes in bommenwerpers liefde in intense haat is geen bezinning het getuigt slechts van de werkelijkheid van een droom Wanneer Worden Wij Wakker © Sebastiaan Stroosnijder |
| Thema = Heen en weer geslingerd 2015-05-23 / Sebastiaan Stroosnijder ik wil klimmen niet dalen ik wil winnen niet falen Had ik maar een muur ik wil omarmen niet hechten ik wil verwarmen niet echten Had ik maar een muur ik wil doorbreken niet wachten ik wil uitspreken niet ontkrachten Had ik maar een muur © Sebastiaan Stroosnijder |
| Thema = Verjaardag 2015-02-13 / Sebastiaan Stroosnijder Jarig Negenentwintig oktober Amsterdam Slotervaart tien over vier 's nachts Daar op dat moment open ik mijn ogen voor de wereld en een wereld opent zich voor mij Elk jaar weer, wordt dit herdacht het huis versierd met slingers mijn familie en vrienden komen langs We eten, drinken en lachen, kijken nostalgische terug in de tijd realiseren ons dat die voorbij gevlogen is Alweer een jaartje ouder nog steeds gelukkig en gezond ze wensen mij nog vele jaren Proost ® Sebastiaan Stroosnijder |
| Thema = Eenzaam 2014-12-11 / Sebastiaan Stroosnijder Eenzaam In een ruimte vol met mensen sta je daar enigszins alleen het contact waarnaar jij verlangt komt niet tot stand het besluit om weg te gaan komt dan ook niet ineens op de weg terug naar huis passeer je de wereld En wanneer de deur in het slot valt is daar de stilte die wacht Het licht in de kamer laat je uit Eenzaam leg je jou hoofd ten ruste knarsende gedachtes vol oud zeer zo val je in slaap om weer alleen te ontwaken. © Sebastiaan Stroosnijder |
| 1 2 3 [4] 5 |